Standardy Ochrony Małoletnich

  • Zapisz tekst bieżącej strony do PDF
  • Drukuj zawartość bieżącej strony

Standardy ochrony małoletnich określają między innymi:

  1. zasady tworzenia bezpiecznych relacji między dziećmi a personelem szpitala, a w szczególności zachowania, które są niedozwolone wobec małoletnich,

  2. sposób postępowania w razie podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, oraz co robić, gdy mamy takie informacje,

  3. procedury i osoby odpowiedzialne za zgłaszanie podejrzeń popełnienia przestępstwa wobec dziecka oraz informowanie sądu rodzinnego,

  4. zasady regularnego przeglądania i uaktualniania standardów,

  5. zakres zadań osoby odpowiedzialnej za przygotowanie personelu do stosowania standardów oraz sposób dokumentowania tych działań,

  6. zasady przekazywania standardów rodzicom, opiekunom prawnym lub faktycznym oraz samym dzieciom w celu ich zapoznania się z treścią dokumentu,

  7. osoby odpowiedzialne za odbieranie zgłoszeń o zagrożeniach wobec dzieci i udzielanie im pomocy,

  8. sposób dokumentowania i przechowywania informacji o zgłoszonych incydentach,

  9. zasady dotyczące relacji między dziećmi – w tym zachowania nieakceptowalne,

  10. zasady używania urządzeń z dostępem do Internetu,

  11. sposoby ochrony dzieci przed szkodliwymi treściami w Internecie oraz innymi zagrożeniami cyfrowymi,

  12. zasady ustalania planu pomocy dla dziecka, gdy dojdzie do ujawnienia krzywdzenia:

a) w kontaktach dziecko (pacjent) – personel należy stosować zasady z załącznika nr 1. Powinny być one przedstawione dzieciom w przystępny i zrozumiały sposób.

b) relacje między personelem a dziećmi powinny opierać się na normach określonych w załączniku nr 2.

Rozdział II – Wyjaśnienie pojęć

  1. Pracownikiem szpitala jest każda osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej.

  2. Współpracownicy to stażyści, wolontariusze oraz praktykanci.

  3. Dzieckiem jest osoba, która nie ukończyła 18 lat.

  4. Opiekunem dziecka jest osoba reprezentująca je – np. rodzic, opiekun prawny lub rodzic zastępczy.

  5. Zgoda rodzica oznacza zgodę przynajmniej jednego z nich. W razie sporu między rodzicami sprawę rozstrzyga sąd rodzinny.

  6. Krzywdzenie dziecka to każde działanie naruszające jego dobro – np. przestępstwo lub zaniedbanie, także przez pracownika szpitala.

  7. Dane osobowe dziecka to wszystkie informacje, które pozwalają je zidentyfikować.

Rozdział III – Rozpoznawanie i reagowanie na zagrożenia

  1. Pracownicy szpitala są odpowiednio przeszkoleni i zwracają uwagę na sygnały mogące świadczyć o krzywdzeniu dzieci (także przez nowe technologie).

  2. Każdy pracownik medyczny musi być sprawdzony pod kątem karalności za przestępstwa seksualne.

  3. Gdy pracownik zauważy sygnały krzywdzenia, rozmawia z opiekunami dziecka, informuje o dostępnej pomocy i zachęca do jej przyjęcia.

  4. Pracownicy i współpracownicy mają obowiązek zachowania poufności – wyjątkiem są działania zgłaszane uprawnionym instytucjom.

Rozdział IV – Zasady bezpiecznych relacji z dziećmi

  1. Działania personelu zawsze powinny być podejmowane z myślą o dobru i bezpieczeństwie dziecka, zgodnie z prawem i zakresem obowiązków.

  2. Personel traktuje dziecko z empatią, szacunkiem i dbałością o jego intymność.

  3. Dziecko ma prawo wiedzieć, co dzieje się z jego zdrowiem – należy mówić prostym językiem, dostosowanym do wieku.

  4. Zabronione jest wszelkie stosowanie przemocy – fizycznej i słownej.

  5. Te zasady obowiązują wszystkich pracowników, stażystów, wolontariuszy i praktykantów.

Rozdział V – Co robić w razie krzywdzenia dziecka

  1. Gdy pracownik ma podejrzenie, że dziecko jest krzywdzone, musi:

    1. udzielić pomocy w nagłych przypadkach,

    2. poinformować opiekunów dziecka,

    3. przekazać informacje o dostępnej pomocy,

    4. zgłosić sprawę Koordynatorowi ds. Ochrony Małoletnich.

  2. Czynności podejmuje się w obecności opiekuna, chyba że nie jest to możliwe lub to właśnie opiekun może być sprawcą przemocy.

  3. W przypadku przemocy domowej, działania powinny się odbywać – jeśli to możliwe – w obecności innej dorosłej, bliskiej osoby.

  4. Działania prowadzi się, jeśli można, w obecności psychologa.

  5. Zgłoszenia kieruje się do:

    • prokuratury lub policji,

    • sądu rodzinnego,

    • zespołu interdyscyplinarnego (poprzez formularz „Niebieska Karta – A”).

  6. Dalsze postępowanie prowadzą odpowiednie instytucje.

Rozdział VI – Korzystanie z Internetu przez dzieci

  1. Dziecko może korzystać z Internetu tylko za zgodą opiekuna i na jego sprzęcie.

  2. W razie podejrzenia, że dziecko doznało krzywdy przez Internet (np. cyberprzemoc), podejmuje się działania zgodnie z Rozdziałem V.

Rozdział VII – Ochrona wizerunku dziecka

  1. Dane dziecka są chronione zgodnie z przepisami RODO.

  2. Zdjęcia, filmy lub nagrania dziecka mogą być wykonane i publikowane tylko za zgodą opiekuna. Dotyczy to także mediów.

  3. Zgoda nie jest wymagana, jeśli dziecko stanowi tylko element większej całości (np. tłumu).

  4. Dane kontaktowe opiekuna mogą być przekazane mediom wyłącznie za jego wiedzą i zgodą.

Rozdział VIII – Monitorowanie stosowania standardów

  1. Za wdrożenie i przestrzeganie standardów odpowiadają kierownicy poszczególnych działów.

  2. Koordynator ds. Ochrony Małoletnich monitoruje realizację standardów, reaguje na naruszenia, dokumentuje zdarzenia i zgłasza potrzebę zmian.

  3. Pracownik ds. Organizacji i Promocji może prowadzić ankiety badające poziom realizacji standardów (załącznik nr 5).

  4. W ankietach pracownicy mogą proponować zmiany i zgłaszać problemy.

  5. Na podstawie wyników ankiet powstaje raport, który trafia do dyrekcji.

  6. Przegląd i ocena standardów odbywa się co najmniej raz na dwa lata.

  7. Dyrekcja aktualizuje standardy i informuje o tym wszystkich pracowników i współpracowników.

 

Pliki do pobrania


Rozwiń Metryka

Podmiot udostępniający informację:
Data utworzenia:2025-07-04
Data publikacji:2025-07-04
Osoba sporządzająca dokument:
Osoba wprowadzająca dokument:Dawid Dula
Liczba odwiedzin:24